چرا به بیماری های قلبی مبتلا می شویم؟

اصطلاح “بیماری های قلبی” که اغلب به معنای “بیماری های قلبی عروقی” شناخته می شود به طور کلی به شرایطی اطلاق می شود که شامل رگ های خونی کوچک یا مسدود شده می شود که می تواند منجر به حمله قلبی، درد قفسه سینه (آنژین) یا سکته مغزی شود. سایر بیماری های قلبی ، مانند کسانی که عضله قلب، دریچه ها یا ریتم خود را تحت تاثیر قرار می دهند، همچنین به عنوان شکل بیماری های قلبی شناخته می شوند.

عوامل خطرساز بیماری های قلبی چیست؟

عوامل خطر عبارتند از شرایط یا عادت هایی که باعث می شود یک فرد بیشتر به بیماری مبتلا شود. آنها همچنین می توانند شانس های بدتر شدن بیماری موجود را افزایش دهد. عوامل خطر مهم برای بیماری قلبی عبارتند از:

• فشار خون بالا
• کلسترول خون بالا
• دیابت و پیش دیابت (قند خون بالا)
• سیگار کشیدن
• داشتن اضافه وزن یا چاق
• از لحاظ فیزیکی غیر فعال
• داشتن سابقه خانوادگی بیماری های قلبی اولیه
• داشتن تاریخ پره اکلامپسی در دوران بارداری
• رژیم ناسالم
• سن (۵۵ ساله یا بیشتر برای زنان)

برخی از عوامل خطرناک، مانند سن و سابقه خانوادگی بیماری های اولیه قلب، تغییر نمی کنند. برای زنان سن، عامل خطر در ۵۵ سالگی می شود.

پس از یائسگی، زنان بیشتر از بیماری های قلبی برخوردار می شوند، زیرا بخشی از تولید استروژن بدن آنها است. زناني كه از دوره ابتدای يائسگی رنج مي برند، به طور طبيعي يا به دليل داشتن هيستركتومي، دو برابر احتمال ابتلا به بيماري هاي قلبي به عنوان زناني هستند كه هنوز در معرض يائسگي نيستند.

یکی دیگر از دلایل افزایش خطر سن متوسط است یعنی  ​​زمانی که زنان تمایل به ایجاد عوامل خطر برای بیماری های قلبی دارند.

سابقه خانوادگی بیماری های اولیه قلب یکی دیگر از عوامل خطر است که نمی تواند تغییر کند. اگر پدر یا برادر شما قبل از ۵۵ سالگی حمله قلبی داشته باشد یا اگر مادر یا خواهر شما قبل از ۶۵ سالگی داشته باشد، بیشتر احتمال دارد که دچار بیماری های قلبی شوید.

شما می توانید تغییرات را به تدریج و یا یکباره در یک زمان انجام دهید. اما نحوه بوجود آمدن آنها بسیار مهم است. خانم ها ممكن است تعجب كنند: اگر بگوییم فقط یک عامل خطر برای بیماری قلبی وجود دارد، مثلا: اضافه وزن یا داشتن كلسترول خون بالا، آیا این نشانه کم خطر تر بودن یا پر خطر تر بودن است؟ خیر. هر عامل خطر به احتمال زیاد بیماری قلبی را افزایش می دهد. اما داشتن بیش از یک عامل خطر جدی است، چرا که عوامل خطر به “رشد” و بدتر شدن عوارض یکدیگر کمک می کنند.

بنابراین، پیام روشن است: هر فرد باید به طور جدی خطر ابتلا به بیماری های قلبی خود را در نظر بگیرد و اکنون اقدام به کاهش این خطر می کند.